fbpx

ΙΣΤΟΡΙΑ

Η εφαρμογή του PDR ξεκίνησε από τον Frank T. Sargent το 1931, όταν έγραψε ένα πρωτοποριακό έργο το “The Key To Metal Bumping”. Αυτό το βιβλίο περιγράφει τα εργαλεία επισκευής χωρίς βαφή, πώς να τα χρησιμοποιήσετε, και ακόμη απεικονίζει πώς μπορεί κανείς να προβλέψει την κίνηση του μετάλλου.

Σχεδόν 20 χρόνια αργότερα, ο Oskar Flaig έκανε την πρώτη δημόσια επίδειξη, τον Φεβρουάριο του 1960 κατά τη διάρκεια της «Διεθνούς Έκθεσης Αυτοκινήτων» στη Νέα Υόρκη των ΗΠΑ.

Ο Oskar Flaig ήταν μέλος του προσωπικού της Mercedes-Benz. Η δουλειά του ήταν να φροντίζει την αισθητική όλων των αυτοκινήτων που παρουσιαζόντουσαν σε εμπορικές εκθέσεις.  Ζημιές όπως γρατζουνιές στο χρώμα και μικρά βαθουλώματα, που προκαλούσαν το κοινό κατά τη διάρκεια της ημέρας, έπρεπε να ξαναβαφτούν τη νύχτα, έτσι ώστε τα οχήματα να είναι σε άριστη κατάσταση την επόμενη μέρα.

Στη Διεθνή έκθεση της Νέας Υόρκης, ο Oskar Flaig χρησιμοποίησε μια λαβή σφυριού για να σπρώξει ένα μικρό βαθούλωμα, ώστε να χρησιμοποιούσε λιγότερα υλικά  πριν τη βαφή.  Παρ ‘όλα αυτά, το αποτέλεσμα φαινόταν ήδη τέλειο μετά την επισκευή.

Μετά την έκθεση, ο Flaig επέστρεψε στο σπίτι του στη Γερμανία και άρχισε να αναπτύσσει τεχνικές και εργαλεία για την επισκευή των βαθουλωμάτων. Τελικά προήχθη σε εργοδηγός στο εργοστάσιο της Mercedes στο Sindelfingen όπου ήταν γνωστός ως «χρυσός λαμαρινάς» και ξεκίνησε εκπαιδευτικά προγράμματα PDR σε όλα τα υποκαταστήματα της Mercedes – Benz.

Αυτές οι τεχνικές χρησιμοποιήθηκαν στη Γερμανία για μεγάλο χρονικό διάστημα προτού τελικά προωθηθεί ως ένας επιτυχημένος τρόπος επισκευής βαθουλωμάτων στις Ηνωμένες Πολιτείες το 1979-1983 όταν ο Juergen Holzer μετακόμισε από τη Γερμανία στη Μινεάπολη, Μινεσότα και ξεκίνησε την Dent Kraft (η πρώτη καταγεγραμμένη επιχείρηση στις Ηνωμένες Πολιτείες που εφάρμοσαν τη μέθοδο της επισκευής χωρίς βαφής).

Σε άλλες μορφές λαμαρινοεργασίες, παρόμοιες τεχνικές επισκευής χωρίς βαφή, μπορεί να έχουν χρησιμοποιηθεί ήδη από τη δεκαετία του 1930 σε εργοστάσια συναρμολόγησης αυτοκινήτων και διαδόθηκε πολύ αργότερα.

ΤΕΧΝΙΚΕΣ

Στις πιο συνηθισμένες τεχνικές PDR χρησιμοποιούνται μεταλλικοί λεβιέδες για να πιέσουν τα βαθουλώματα από την εσωτερική πλευρά του αμαξώματος εφαρμόζοντας ένα τύπο «μασάζ».

Μπορούν να χρησιμοποιηθούν κόλλες και ειδικά σχεδιασμένες τάπες, τα λεγόμενα «βεντουζάκια» για να τραβηχτούν τα βαθουλώματα από την εξωτερική πλευρά του αμαξώματος. Οι τεχνικοί πρέπει να μπορούν να επισκευάσουν ένα βαθούλωμα προσφέροντας ένα τελείωμα φινιρίσματος τέτοιο ώστε να είναι ολόιδιο με την υφή του χρώματος, τη λεγόμενη «φλούδα πορτοκαλιού».

Το σπάσιμο ή το ράγισμα του χρώματος  μπορεί να αποφευχθεί με τη χρήση θερμότητας, αν και μια ξανά βαμμένη επιφάνεια έχει μεγαλύτερη πιθανότητα ραγίσματος.